سایتی برای کسب در آمد

راه رفتن در خواب یا خوابگردی، زمانی اتفاق می افتد که فرد بدون آنکه هشیاری داشته باشد از جای خواب خود بلند شده و شروع به حرکت می کند. خوابگردی می تواند با چشمان بسته یا باز اتفاق بیافتد، که البته این باز بودن چشم ها نشانه ی بیداری فرد نیست. راه رفتن در خواب مشکلی است که می تواند خواب افراد را مختل کرده و خطرناک باشد، چرا که فرد خواب گرد ممکن است دست به انجام کارهایی بزند که می تواند به او صدمه وارد کند و یا در صورت باز بودن درب، از محل خواب یا خانه خارج شود. خوابگردی در هر سن و جنسیتی می تواند اتفاق بیافتد. در این مطلب در مورد اینکه خوابگردی چیست، دلایل، درمان و پیشگیری از خوابگردی صحبت خواهیم کرد. فهرست مطالب راه رفتن در خواب یا خوابگردی چیست؟ راه رفتن در خواب یا خوابگردی (sleep walking) که با نام علمی somnambulism نیز شناخته می شود، یکی از انواع مشکلات مربوط به خواب است که شامل بلند شدن و راه رفتن هنگام خواب می شود. خواب گردی همچنین می تواند شامل انجام برخی رفتارهای غیر عمد از جمله: غذا خوردن یا رانندگی، برداشتن یا حرکت دادن اجسام به جز راه رفتن باشد. خواب گردی در کودکان شایع تر از بزرگسالان است و احتمال بروز آن در افراد دارای سابقه خانوادگی، کم خوابی و خواب پر تنش بیشتر وجود دارد. راه رفتن در خواب معمولاً در چند ساعت اول پس از به خواب رفتن اتفاق می افتد. در بیشتر موارد راه رفتن در خواب بی ضرر است اما مواقعی وجود دارد که احتمال وقوع خطر وجود دارد. بنابراین اگر شما یا یکی از اعضای خانوادتان در خواب راه می رود، ایجاد یک محیط امن لازم است. برای افزایش امنیت در خانه هنگام خواب باید درها و پنجره ها را قفل کنید و اجسام ن, ...ادامه مطلب

اختلال طیف اوتیسم (Autism spectrum disorder) نوعی اختلال عصبی رشدی است که به دلیل کارکرد و نحوه‌یِ پردازش متفاوتِ اطلاعات در مغز ایجاد می‌شود. کشف اوتیسم در بزرگسالی کار سختی است؛ زیرا این اختلال معمولا در کودکی بررسی می‌شود و گاهی به دلیل خفیف‌بودن علائم اوتیسم، در کودکی تشخیص داده نمی‌شود. هیچ دو فرد اوتیستیک دقیقاً مجموعه علائم مشابهی ندارند. اختلال طیف اوتیسم (ASD) به دلیل انواع علائم و نشانه های آن و تأثیرات و نیازهای حمایتی متفاوتی که افراد ممکن است تجربه کنند، به عنوان یک طیف شناخته می شود. فهرست مطالب اوتیسم در زنان و مردان بزرگسال مردان تقریباً چهار برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به اتیسم هستند. برخی از محققان این نظریه را ممکن است به این دلیل که زنان به طور کلی در تقلید رفتار قابل قبول اجتماعی بهتر عمل می کنند، تئوری می کنند. برخلاف کودکان مبتلا به اتیسم، بزرگسالان مبتلا به اوتیسم (حتی زمانی که تشخیص داده نشده اند) زمان زیادی برای تمرین مهارت های اجتماعی خود داشته اند. زنان به ویژه اغلب یاد می‌گیرند که رفتارهای خاصی را که به نظر می‌رسد توجه افراد دیگر را جلب می‌کند، «نقاب» کنند. همچنین ممکن است زنان مبتلا به اوتیسم تمایلات رفتاری تکراری و علایق محدودی داشته باشند که غیرعادی تلقی نمی شوند. به عنوان مثال، یک زن مبتلا به ASD که میل به نظم دادن به ظروف را دارد یا فقط شیفته تئوری موسیقی است، ممکن است به عنوان “عصبی نوع” شناخته شود. اوتیسم گاهی اوقات با توجه به تفاوت‌های جنسیتی در زنان و مردان متفاوت است. زنان اوتیستیک معمولا نشانه‌ها و علائم اوتیسم را پنهان می‌کنند تا طبیعی و عادی جلوه کنند؛ برای طبیعی دیده ش, ...ادامه مطلب