سایتی برای کسب در آمد

اختلال پرخوری یا Binge eating یا بینج ایتینگ نوعی اختلال در الگوی غذاخوردن است که فرد طی آن دوره‌های مکرری از مصرف غیرعادی غذای را دارد. در اختلال پرخوری فرد مبتلا مقدار فراوانی غذا را به‌سرعت، اجبار‌گونه و بدون کنترل مصرف می‌کند. این رفتار در هر وعده تا جایی ادامه می‌یابد که فرد با درد و ناراحتی زیاد که ناشی از پرخوری است، از خوردن غذا دست می‌کشد. اختلال پرخوری یا بینج ایتینگ تقریباً ۲٪ از مردم در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند باعث مشکلات سلامتی اضافی مرتبط با رژیم غذایی، مانند سطح کلسترول بالا و دیابت شود. اختلالات تغذیه و خوردن فقط مربوط به غذا نیست، به همین دلیل است که آنها به عنوان اختلالات روانپزشکی شناخته می شوند. افراد معمولاً آنها را به عنوان راهی برای مقابله با یک موضوع عمیق تر یا شرایط روانی دیگر مانند اضطراب یا افسردگی پیش می گیرند. فهرست مطالب اختلال پرخوری در dsm 5 برای تشخیص اختلال پرخوری در dsm 5، فرد باید حداقل یک بار در هفته به مدت سه ماه دوره های پرخوری داشته باشد. در طول این دوره‌ها، فرد عدم کنترل بر روی غذا خوردن خود را احساس می‌کند، آنها نمی‌توانند غذا خوردن را متوقف کنند یا میزان یا زمان خوردن را کنترل کنند. دوره های پرخوری نمی تواند منحصراً در طول دوره بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی رخ دهد. تلاش‌های مکرر برای توقف پرخوری یا تلاش‌های مکرر برای رژیم گرفتن، کسی را از تشخیص اختلال پرخوری حذف نمی‌کند. نوع غذایی که هنگام پرخوری مصرف می شود در بین افراد فرق دارد. پرخوری در مقدار غذا بیشتر از اشتیاق به نوع خاصی از غذاست. علائم اختلال پرخوری در طول یک دوره پرخوری، ممکن است فرد گرسنه ن, ...ادامه مطلب